می خوام کاش های زندگیمو بنویسم.چیزایی که تو دلم سنگینی میکنه.کاش  نگین میفهمید من چقدر دوسش دارم.کاش نگین میفهمید چقدر میخوامش.کاش نگین میفهمید چقدر بهش احتیاج دارم.کاش نگین میفهمید من چقدر تنهام کاش نگین میفهمید من نمیتونم بدون اون زندگی کنم.کاش نگین میفهمید دوست داشتن من با دوست داشتن هایی که اسمشون شعاره فرق میکنه.کاش نگین میفهمید من اندازه تنهایام دوسش دارم.کاش نگین میفهمید من دیوانه وار میخوامش.کاش نگین میفهمید من عاشقشم.کاش نگین یه باره دیگه بخودش فرصت میداد تا معنی عشق میفهمید.کاش نگین منو باور میکرد.کاش نگین الان اینجا بود...کاش نگین یکم دوسم داشت........نگین عاجزانه دوست دارم.تو رو خدا هیچ وقت تنهام نزار منو ببخش واسه اشتباهام نفسم